Jest mi smutno. Po raz kolejny lece w dół. Spadam gdzieś , gdzie ludzie tylko w najgorszych przypadkach tam są . Moje oczy codziennie są w łzach , ale na szczęscie nikt tego nie widzi. A co jeśli jednak zauważą? kolejna trudna rozmowa , przez którą będę się musiała tłumaczyć.. To takie przykre, że masz wszystko , a coś nadal jest nie tak . Tylko juz sama nawet nie potrafie powiedzieć co.. Ale cóż nic nie mogę zrobić. Musze iść dalej i się nie poddawać , ale nawet nie wiecie jakie to jest czasami trudne.